دانلود آهنگ حسین صفامنش به نام گیرستم

م ئەو شەوە تا وەر سوو گیرستم / وە خوەم وەتم ت هایدە کوو گریستم

سەد جار لە ئەڵوەن شوون ت پرسیم / چۊ قەسر م لە شوون لیموو گیرستم

ت لە ڕاز دارەگان هۊچ نیەزانید / چۊ دارێ ک بۊدە هۊردە چوو گیرستم

م گورگ هەڵەت بۊم تۊش ت هاتم / پەێ ت هەێ ماسک نواڕوو گیرستم

بزان تەنیا کەلاوەیلن ک زانن / م باێە قوشێگ وە قوو قوو گیرستم

لە پایلد بپرس ک م پاوڵا کرد / کە جۊر پۊنگەێ وە بێ بوو گیرستم

ت ناتید و م وە هۊر ئەو شەوە / یەێ شەو هەم دووارە لە نوو گیرستم

وەرسوو: دم صبح ، سحرگاە

ئەڵوەن :نام رودخانە ای کە از قصرشیرین میگذرد

هۊردە : خردە ، ریز ، تکە

هەڵەت : بیابان

ماسک نواڕوو : آهوی پیش آهنگ

کەلاوە : ویرانە

باێە قوش : جغد

پاوڵا : لگد ماڵ

قوو قوو : نالە شبانە جغد

من آن شب، تو را تا به سحر گریستم

آن شب در خودم آرام نگریستم:

تو کجای مرزهای این جهانی

که در جستجوی‌ات مرگ را زیستم و گریستم...!

تو نبودی و من قر‌ن‌ها

از کرانه‌های الوند

سراغ موج موهایت را گرفتم

همچون قصرشیرین

در پی باغات لیمو بسیار گریستم

تو از راز ناگفته‌ی درختان هیچ نمیدانستی

من اما همچون درختی ویران و کهنسال،

قرن‌ها نیامدن بهار را گریسته بودم.

من گرگ سالهای بارانی بیابان بودم؛

گرفتار تو شدم

تو ... تو ... تو

در پی تو ای آهوی پیشاهنگ،

برکه‌ها و دشت‌ها را گریستم...

تنها ویرانەهای این دیار

محرم ناله‌های جغدوار من‌اند

از پاهایت بپرس که

مرا لگدمال کردند و رفتند...!

و من چنان پونەای خشکیده،

در پی‌ات اشک‌ها ریختم.

تواما نیامدی و من

به یاد اندوه آن شب

گریستم

گریستم

گریستم